W artykule "Palenie i pływanie pod wodą"Dr. David Buch zwraca uwagę na fakt, że zbyt wielu aktywnych nurków to także nałogowi palacze. Rzeczywiście, w ciągu 15 lat, które spędziłem na rekreacyjnym pływaniu pod wodą, zaobserwowałem spadek liczby palaczy wśród pływaków. Wiele statków nurkowych ogranicza palenie na pokładzie, ale można też spotkać znaczną liczbę nurków palących przed, po lub pomiędzy nurkowaniami. Znam też kilku instruktorów, którzy również są zapalonymi palaczami.
Pracując jako biegły z zakresu medycyny sądowej, musisz regularnie obserwować szkodliwy wpływ palenia tytoniu na zdrowie człowieka. Płuca palacza różnią się nie tylko wizualnie, ale także mają inną konsystencję. Czasem nawet trzeba się zastanawiać, jak w ogóle możliwa jest w nich wymiana gazów niezbędnych do życia. Można również zaobserwować wpływ palenia tytoniu na powstawanie miażdżycy w tętnicach obwodowych i wieńcowych. Pomimo ostatnich publikacji w prasie medycznej i popularnej, gdzie donoszono o wpływie otyłości na przedwczesną śmierć, palenie tytoniu jako przyczyna zgonów nadal zajmuje pierwsze miejsce na świecie w tej brzydkiej statystyce. W czasopiśmie American Medical Association z 2004 roku ujawniono statystyki, według których spośród wszystkich zgonów odnotowanych w 2000 roku w Stanach Zjednoczonych 18,1% było związanych z paleniem tytoniu. Pozostałe przyczyny zgonów – niedostateczna ilość pożywienia, wypadki samochodowe i choroby – są niższe.
Dlaczego nie zaleca się palenia? CO lub tlenek węgla, znany również jako tlenek węgla.
Z medycznego punktu widzenia nie jest jasne, dlaczego osoby uprawiające pływanie pod wodą, gdzie niezbędna jest wysokiej jakości wymiana gazowa i dostarczanie tlenu, zaczynają lub kontynuują palenie. Wiadomo, że palenie może wpływać na wymianę gazową w organizmie. Spalanie tytoniu powoduje powstawanie wielu toksycznych związków, z których najbardziej znanym jest gaz cieplarniany. Występuje, gdy jakiekolwiek związki organiczne ulegają niecałkowitemu spaleniu i znacznie wpływa na zdolność czerwonych krwinek do przenoszenia tlenu do tkanek organizmu. Natomiast w pływaniu pod wodą wszystko jest bezpośrednio związane ze sprawną wymianą gazową, a wszelkie czynniki na nią wpływające stwarzają niepotrzebne ryzyko. Jeśli tlenek węgla przyłączy się do czerwonych krwinek, nie będą one już w stanie przenosić tlenu. Jeżeli poziom tlenku węgla we krwi osoby niepalącej (mierzonym parametrem jest karboksyhemoglobina) wynosi 2%, to u palaczy ten parametr jest pięciokrotnie wyższy (gorszy).
Uwaga: Na wartości procentowe należy spojrzeć z niedowierzaniem, ponieważ istnieje podejrzenie, że w tekście oryginalnym jest mowa o promilach, które po przetłumaczeniu na język rosyjski zamieniły się w wartości procentowe. Choć tlenek węgla wiąże się z hemoglobiną i nie jest łatwo uwalniany, jego ciśnienie parcjalne w normalnej atmosferze jest tak małe, że istnieją wątpliwości co do poziomu 2% u osoby niepalącej.
Podrażnienie płuc
Toksyny dymu tytoniowego podrażniają powierzchnię dróg oddechowych. Jednym z najważniejszych typów komórek oddechowych występujących w błonie śluzowej są kosmki, które odpowiadają za usuwanie śluzu i ciał obcych z narządów oddechowych. Dym uszkadza te komórki, w wyniku czego organizm traci zdolność usuwania ciał obcych z dróg oddechowych. Wada ta znacznie zwiększa ryzyko zachorowania na przewlekłe zapalenie oskrzeli, jest przyczyną kaszlu „palacza”, a także jest przyczyną zjawiska, że zapaleni i długoletni palacze muszą odkrztuszać znaczne ilości wydzieliny po zaśnięciu. Podrażnienie dróg oddechowych może również powodować nieprzewidywalne i ostre ataki skurczu oskrzeli, narażając nurka na ryzyko ciężkiej urazu ciśnieniowego i zatoru gazowego.
Rozedma
Jeśli wykluczymy niewielką grupę osób z dziedzicznymi chorobami genetycznymi, rozedma płuc nie występuje u osób niepalących. W płucach wymiana gazowa odbywa się w maleńkich pęcherzykach zwanych pęcherzykami płucnymi. Powierzchnia pęcherzyków pokryta jest specjalnymi komórkami, które pomagają przenosić gazy do pobliskich naczyń włosowatych. U osoby niepalącej struktura pęcherzyków płucnych pozostaje niezmieniona niemal przez całe życie. Z drugiej strony u osób palących toksyny zawarte w dymie tytoniowym niszczą warstwę tkanki łącznej tworzącą strukturę pęcherzyków płucnych. Rozedma niszczy powierzchnię pęcherzyków płucnych w taki sposób, że wymiana gazowa w nich staje się niemożliwa, przez co pęcherzyki nie mogą się w odpowiedni sposób napełniać i opróżniać.
W rzeczywistości rozpad ścian powoduje powstanie w płucach dużych „dziur” powietrznych, które są otoczone cienkimi ścianami. Są tak cienkie, że mogą oderwać się od powierzchni płuc. Formacje te, zwane w terminologii medycznej pęcherzami, mogą powodować u nurka uraz ciśnieniowy płuc i zatorowość gazową tętnic. Oglądając pod mikroskopem pęcherzyki płuc palacza, wyraźnie widać ich fragmentację, co wskazuje na niekorzystne zmiany w strukturze cystologicznej (tkankowej) płuc.
Rozedma płuc jest nieuleczalną chorobą przewlekłą, chociaż leki takie jak inhalatory na astmę i hormony steroidowe mogą czasami złagodzić objawy. W innych przypadkach konieczna jest już tlenoterapia, jednak w zaawansowanych przypadkach i w ostatnich stadiach choroby ratunek możliwy jest jedynie poprzez przeszczepienie płuc.
Nikotyna
Nikotyna to substancja odurzająca, która przedostaje się do organizmu poprzez dym lub inne formy spożycia tytoniu, takie jak wąchanie lub zaciąganie się. Nikotyna powoduje krótkotrwałe zwężenie naczyń krwionośnych, podnosi ciśnienie krwi, a przy długotrwałym stosowaniu przyczynia się do powstawania miażdżycy. Miażdżyca z kolei z biegiem czasu powoduje problemy związane z niedostatecznym ukrwieniem i w konsekwencji brakiem tlenu w tkankach. Jeśli w proces ten zaangażowane są naczynia krwionośne zaopatrujące głowę lub rdzeń kręgowy, ostatecznym rezultatem jest diagnoza - udar. Jeżeli naczynia krwionośne zaopatrujące serce ulegną uszkodzeniu, palacz może dostać zawału serca. Z kolei nagły ból w okolicy serca wskazuje na chorobę niedokrwienną. Udar lub zawał serca podczas nurkowania zwykle kończy się śmiercią, ponieważ nawet jeśli uda ci się wynurzyć i wrócić na statek, niezbędna pomoc medyczna jest prawie niemożliwa lub zbyt daleko.
Rak płuc
Jedną z najniebezpieczniejszych konsekwencji długotrwałego i namiętnego palenia jest rak płuc. Najczęstsze typy raka płuc występują rzadko u osób niepalących. Z drugiej strony u palaczy bardzo dobrze znany jest związek między tą niebezpieczną chorobą a paleniem tytoniu. Niebezpieczeństwa związane z paleniem zostały sformułowane już w 1984 roku przez głównego lekarza amerykańskiego systemu ochrony zdrowia i przyjęte przez Kongres do publikacji na wszystkich opakowaniach wyrobów tytoniowych i materiałach reklamowych. Palenie tytoniu wiąże się nie tylko z rozwojem raka płuc, gardła czy jamy ustnej, ale także jego typów w innych narządach. Rak jest zasadniczo skutkiem działania toksyn tytoniowych na komórki, które tracą swoje normalne mechanizmy wzrostu i samoregulacji. Dlatego też istnieje definicja, że dym tytoniowy zawiera substancje rakotwórcze (nowotworowe). Jak już wspomniano, gdy dym tytoniowy podrażnia kosmki dróg oddechowych, powoduje zmianę ich komórek, tworząc typy bardziej odporne na toksyny, które mogą nie posiadać mechanizmów normalnego wzrostu komórek, interakcji i samoregulacji.
Młodość to etap życia, kiedy wiele osób ma wrażenie, że zostało im niewiele czasu lub nie ma go wcale. Niestety praktyka medyczna często musi borykać się z konsekwencjami takiego stylu życia, w którym ryzykowne zachowania są normą dla wielu młodych ludzi. Konsekwencje zachowań autodestrukcyjnych wydają im się tak odległe, że być może teraz o nich nie myślą. Większość młodych ludzi palących ma wystarczającą rezerwę krążeniowo-oddechową, aby przezwyciężyć szkodliwe skutki palenia. Natomiast wieloletni palacz nie ma już takiej rezerwy i nawet rezygnacja z tytoniu nie będzie w stanie spowodować odwrócenia patologii – powrotu do początkowo normalnej wymiany gazowej i krążenia krwi.
dr. Artykuł Davida Butcha wspomina o badaniu DAN wskazującym na możliwy związek między paleniem a poważnymi objawami choroby dekompresyjnej. Mamy nadzieję, że informacje zawarte w tych dwóch artykułach nadal dadzą ludziom do myślenia i będą woleć bezpieczne nurkowanie zamiast tytoniu.
Tłumaczenie bliższe oryginałowi z magazynu „Octopus” sierpień-wrzesień. 2008 w języku rosyjskim.
Autorem tekstu jest dr n. med. Jima Caruso
Przetłumaczone na język rosyjski przez Antona Czerkasowa
