Niedawno o tym informowaliśmy Statek Virsaitis / M68 (1916 – 1941) pozostanie na dnie, kiedy na początku listopada w Zatoce Fińskiej odbyła się kolejna wyprawa archeologii podwodnej zorganizowana przez estońskiego archeologa podwodnego Vello Mass, podczas której dzięki podwodnym filmom udało się zidentyfikować zatopiony pierwszy łotewski lodołamacz Krišjānis Valdemārs wrak – informuje Anita Leiškalne, przedstawicielka Zarządu Freeport w Rydze.
Spis treści
Badania wraku Krišjānis Valdemārs
Wrak statku Krišjānis Valdemārs poszukiwania podwodne badania rozpoczęły się trzy lata temu, kiedy to z prywatnej inicjatywy strony łotewskiej odkrył je estoński kapitan Vello Mass. Wrak znajduje się w Zatoce Fińskiej, na głębokości około 100 metrów, gdzie występują silne prądy podmorskie i jest do połowy zanurzony. W tym roku, przy wsparciu finansowym Riga Freeport i specjalnego robota do filmowania podwodnego, rozpoczęto filmowanie podwodnego statku. Uchwycony materiał filmowy podwodny pozwolił zidentyfikować kilka istotnych szczegółów statku.
O lodołamaczu morskim Krišjānis Valdemārs
Lodołamacz morski „Krišjānis Valdemārs” był jedynym nowym łotewskim parowcem lat 20. i 30. XX wieku. 13 stycznia 1926 roku wyruszył w swój pierwszy rejs z portu w Rydze. Lodołamacz miał za zadanie udrożnić drogi wodne od lodu w zamarzniętym porcie w Rydze, ale jako duma Łotwy służył także do eskortowania Prezydenta i członków rządu podczas wizyt zagranicznych.
Po zajęciu państwa łotewskiego statek został znacjonalizowany, a gdy II wojna światowa wkroczyła na Łotwę, został ewakuowany do Tallina wraz ze statkami łotewskiej floty handlowej. Pod koniec sierpnia 1941 roku „Krishjanis Valdemārs” opuścił Tallinn w swój ostatni rejs do Kronsztadu. 28 sierpnia uderzył w minę i zatonął.
Historia statku Krišjānis Valdemārs
Brytyjska firma William Beardmore and Vickers zbudowała lodołamacz w Glasgow w latach 1924–1925. Jego ładowność wynosiła 1932 ton rejestrowych brutto, długość – 60 m, szerokość – 17 m, zanurzenie – 6,7 m, moc – 5200 KM. Największa prędkość statku na otwartej wodzie wynosiła 14,4 węzła, w twardym, gładkim lodzie – 3 węzły. Lodołamacz, który został wpisany do rejestrów floty łotewskiej, otrzymał imię Krišjānisa Valdemārsa (1825-1891), wybitnego łotewskiego promotora i badacza rozwoju morskiego. „Krišjānis Valdemārs” w swój pierwszy rejs opuścił port w Rydze 13 stycznia 1926 roku. „Krišjānis Valdemārs” należał do Departamentu Morskiego Ministerstwa Handlu i Przemysłu. Jej portem macierzystym była Ryga. Pierwszym kapitanem lodołamacza Kārlis Cērps (1875-1931) dowodził nim aż do swojej śmierci, następnie (1931-1940) kapitanem byli Fritsis Weidners (1883-1942) i Pēteris Mauritis (1887-?). Po zajęciu Łotwy statek został znacjonalizowany, a gdy na Łotwę wkroczyła II wojna światowa, został ewakuowany w konwoju wraz ze statkami handlowymi do Tallina. Pod koniec sierpnia 1941 lodołamacz „Krishjanis Valdemārs” udał się z Tallina do Kronsztadu, 28 sierpnia uderzył w minę i zginął.
