Dla aktywnego nurka powodzenie w aktywnościach podwodnych jest ściśle powiązane z ogólnym stanem zdrowia i rozwojem fizycznym danej osoby. Wytrzymałość w sporcie to zdolność do kontynuowania aktywności przez długi czas bez zmniejszenia jej efektywności. W prostym języku – aby kontynuować czynność ze stałą szybkością, mocą i precyzją. Istnieją oczywiście sporty – biegi długodystansowe, jazda na rowerze, narciarstwo, pływanie itp., w których dominującą cechą fizyczną jest wytrzymałość i nazywamy je sportami wytrzymałościowymi. Jednak fizyczna jakość wytrzymałości jest niezbędna sportowcom wszystkich dyscyplin sportowych.
Spis treści
Próg aerobowy w wytrzymałości całkowitej
W sporcie wytrzymałość dzieli się na wytrzymałość ogólną i specjalną. Ze względu na fizjologiczną gotowość organizmu do wysiłku wyróżnia się wytrzymałość tlenową i beztlenową. Wytrzymałość tlenowa to zdolność organizmu do dostarczania energii za pomocą wdychanego tlenu. Wytrzymałość beztlenowa to zdolność organizmu do dostarczania energii bez obecności tlenu, tworząc tzw. dług tlenowy, gdy wykonywana czynność jest bardzo szybka, silna, a organizm nie jest w stanie przyjąć tak dużej ilości tlenu, jaka jest niezbędne do tej działalności.
Trening progu aerobowego ciała
Przede wszystkim należy wytrenować organizm, aby jak najdłużej był w stanie dostarczać energię w obecności tlenu, aby móc w jak największym stopniu pobierać i wykorzystywać wdychany tlen. Moment, w którym organizm nie jest już w stanie zwiększyć ilości użytecznego tlenu i zaczyna tworzyć się dług tlenowy, nazywany jest progiem tlenowym organizmu, a wydolność organizmu nazywana jest tlenową zdolnością do pracy. Podczas obciążenia treningowego wydolności tlenowej tętno (puls) powinno kształtować się na poziomie 50% - 70 %, czyli tętna maksymalnego sportowca. Przypominam, że najprostszym obliczeniem tętna maksymalnego jest odjęcie wieku sportowca od liczby 220.
Trening progu aerobowego ciała w różnym wieku
Dzieciom w wieku przedszkolnym (5-6 lat) i młodszym w wieku szkolnym zapewnia się ćwiczenia w formie zabawek i gier. Dodatkowo kontrolujemy wielkość tętna i gdy osiągnie on wartość 170 – 180 uderzeń/min. należy zaplanować odpoczynek. W aerobowym treningu wytrzymałościowym pierwszy odpoczynek dla dzieci powinien trwać 5-8 minut, aż tętno powróci do poziomu 120-140 uderzeń/min, drugi odpoczynek skraca się do 3-4 minut, a trzeci - do 2-3 minuty. Jednak głównym wskaźnikiem czasu odpoczynku jest tętno (puls). Dla uczniów średnich i starszych grup młodzieży, a także oczywiście dorosłych, często organizuje się trening aerobowy metodą stałą – długim wybieganiem o intensywności 60% od tętna maksymalnego (SFmax).
Próg tlenowy organizmu a rozwój zdolności
Metodę interwałową można także wykorzystać do rozwijania wydolności tlenowej. W takim przypadku intensywność ćwiczeń powinna wynosić 75% – 85% od SFmax. Na początku ćwiczenia SF powinno wynosić co najmniej 120 uderzeń/min. Ćwiczenie wykonuje się do momentu, aż tętno osiągnie 180 uderzeń/min. Przerwa na odpoczynek – do czasu, aż SF powróci do 120-130 uderzeń/min. Zaleca się wypełnienie przerwy na odpoczynek lekkimi ćwiczeniami elastyczności lub zręczności. Jeżeli SF podczas odpoczynku nie powróci do poziomu 120-130 uderzeń/min po kolejnych 3-4 minutach, należy przerwać trening aerobowy, gdyż po tym czasie rozpoczyna się proces zwężania naczyń krwionośnych w pracujących mięśniach.
