Statek Virsaitis / M68 (1916 – 1941) pozostanie na dnie

Wirusowe zapalenie statku (1916 - 1941)
Ten, który zatonął w grudniu 1941 roku, został znaleziony u wybrzeży Finlandii Łotewskie okręty marynarki wojennej Virsaitis na razie nie ma planów wydobycia go z dna morskiego, gdyż projekt ten mógłby zbyt wiele kosztować kraj – przyznał dziennikarzom minister obrony Atis Pabriks (V).

Na zdjęciach statek Virsaitis

Aby bliżej przyjrzeć się wrakowi zatopionego statku, planuje się, że nurkowie z Łotwy udają się do Finlandii. Dla okrętu wojennego  Link do głowy jest ciekawym świadectwem historii Łotwy, gdyż jej losy żywo odzwierciedlają wydarzenia historyczne początku XX wieku. Został zbudowany w Niemczech i pływał pod banderą sowieckiej Łotwy, Republiki Łotewskiej, a później ZSRR.

Virsaitis pełnił funkcje trałowca i statku patrolowego

„Odnalezienie wraku będzie cennym obiektem badawczym dla ekspertów łotewskiej marynarki wojennej, ponieważ „Virsaitis” był pierwszym okrętem łotewskiej marynarki wojennej, który pełnił jednocześnie funkcje okrętu flagowego” – mówi minister obrony Artis Pabriks.

Statek Virsaitis uderza w minę i tonie

Pierwszy okręt łotewskiej marynarki wojennej „Virsaitis” został zwodowany 12 czerwca 1921 r. Później służył także jako okręt flagowy. 2 grudnia 1941 roku podczas ewakuacji jednostek Armii Czerwonej z Karabazy na Półwyspie Hanko w Zatoce Fińskiej „Virsaitis” uderzył w minę i zatonął.

Gdy warunki na to pozwolą, nasi nurkowie udają się tam, aby uzyskać odpowiedzi na wiele niejasnych dotąd pytań. Jeżeli Pabrikus zostanie ponownie zatwierdzony na stanowisko Ministra Obrony, chciałby wyrazić swoją wdzięczność fińskim nurkom za pracę włożoną w odnalezienie zatopionego łotewskiego statku.

Pabriks planuje omówić ze swoimi fińskimi kolegami, w jaki sposób można zbadać wrak statku.

Znalezisko „Virsaišy” ma ogromne znaczenie historyczne, obecnie jednak potrzebne są środki na inne cele, aby pomyśleć o odkopaniu wraku. Ponadto, gdyby kiedykolwiek udało się poruszyć tę kwestię, zdaniem Pabriki konieczne byłyby również konsultacje ze społeczeństwem.

„Okręt wojenny „Virsaitis” jest ciekawym świadectwem historii Łotwy, ponieważ jego losy żywo odzwierciedlają wydarzenia historyczne z początku XX wieku. Został zbudowany w Niemczech, pływał pod banderą radzieckiej Łotwy, Łotwy, a później ZSRR. Odnalezienie wraku będzie cennym obiektem badań dla specjalistów łotewskiej marynarki wojennej, ponieważ „Virsaitis” był pierwszym okrętem łotewskiej marynarki wojennej, który pełnił jednocześnie funkcje okrętu flagowego” – powiedział Pabriks.

Pierwszy okręt łotewskiej marynarki wojennej „Virsaitis” został zwodowany 12 czerwca 1921 r. Później służył także jako okręt flagowy. 2 grudnia 1941 roku podczas ewakuacji jednostek Armii Czerwonej z Karabazy na Półwyspie Hanko w Zatoce Fińskiej „Virsaitis” uderzył w minę i zatonął.

Niemiecki okręt wojenny M-68 przekształca się w statek Virsaiti

Niemiecki okręt wojenny „M-68” wszedł w skład łotewskiej marynarki wojennej od lipca 1919 roku i otrzymał nazwę „Virsaiti”. Po remoncie i rekonstrukcji w warsztatach Komitetu Giełdy w Rydze stał się okrętem flagowym łotewskiej marynarki wojennej. Lata 20., 30. XX wieku W latach 90. „Virsaitis” odbywał wyjazdy dla reprezentacji narodowej, brał udział w manewrach wojskowych. 19 sierpnia 1940 roku wszedł w skład Marynarki Bałtyckiej ZSRR pod nazwą „T-297”. 25 lipca 1941 roku nazwę zmieniono z powrotem na „Virsaitis”. Podczas II wojny światowej bronił Leningradu w ramach marynarki wojennej ZSRR. 2 grudnia 1941 roku podczas ewakuacji jednostek Armii Czerwonej z Karabazy na Półwyspie Hanko w Zatoce Fińskiej „Virsaitis” uderzył w minę i zatonął.

Statek Virsaitis miał w swoim życiu kilka nazw - Virsaytis, Virsaitis, Red Latvija, M68, T-297, Вирсайтис

M68 – niemiecki trałowiec zbudowany w 1917 roku
M68 – niemiecki trałowiec zbudowany w 1917 roku
Łącznik główny M-68
Łącznik główny M-68
Wirusowe zapalenie statku (1916 - 1941)
Wirusowe zapalenie statku (1916 - 1941)

Gazeta z 1927 roku pisze o Virsaiti - ŻOŁNIERZ ŁOTWY 1927

W przygotowaniu wiadomości wykorzystano WIKI, LETA i TVNET oraz inne informacje.