Spis treści
Jaki jest kombinezon do nurkowania
Odzież nurkowa zapewnia nurka ciepło i komfort, jest wykonana z neoprenu lub gumy – potwierdza Valters Preimanis, instruktor podwodnego klubu nurkowego „Daivings”. Początkowo nurkowano bez specjalnego ubrania, trzymając powietrze, później używano rurki (trzciny), dzięki której nie można było nurkować głębiej niż metr. Później, wraz z rozwojem sprzętu do nurkowania podwodnego, a także produkcją szkła, powstały pierwsze odporne na ciśnienie gogle podwodne. Dłuższe przebywanie w wodzie powodowało, że nurekowi było zimno i konieczne było noszenie podwodnych skafandrów zapewniających ciepło.
Historia odzieży nurkowej
Dzięki wynalezieniu pomp ciśnieniowych możliwe stało się dostarczanie nurka powietrza za pomocą elastycznej rurki, ale jego odprowadzanie za pomocą zaworu. W XVI wieku do nurkowania zaczęto wykorzystywać kopułę nurkową, która zasilana była powietrzem z powierzchni, była to także pierwsza skuteczna metoda długotrwałego przebywania pod wodą. W XVI wieku w Anglii i Francji kombinezony do nurkowania były wykonane ze skóry i używane do nurkowania na głębokość 60 stóp. Powietrze pompowano z powierzchni za pomocą pomp ręcznych. Noszenie ze sobą poduszki powietrznej bardzo utrudniało przebywanie pod wodą. Zaczęto stosować „dzwon podwodny” (urządzenie podwodne), w którym objętości powietrza były stosunkowo większe, ale prawie nie było mobilności. Zasada dzwonka podwodnego została wykorzystana także w pierwszych hełmach podwodnych, które później połączono z kombinezonem i tak narodził się kombinezon nurka w dzisiejszym rozumieniu.
Odzież do nurkowania w skafandrze kosmicznym
W 1715 roku John Lethbridge (1675 – 1759) opatentował „maszynę nurka”, prototyp skafandra kosmicznego. Składał się z dębowej rurki o długości prawie dwóch metrów i średnicy około siedemdziesięciu centymetrów. Fajkę pokryto skórą, zamontowano w niej iluminator i skórzane mankiety na dłonie, całość stanowiła urządzenie na kablu. Osoba weszła do aparatu przez właz, który następnie został zamknięty przez asystenta i pokryty smołą. W takim aparacie nie rozwiązano problemu dopływu powietrza. Później wynaleziono skafandry kosmiczne typu stałego, w których powietrze było dostarczane za pomocą pompy. Podobne skafandry kosmiczne są nadal używane w pracach na głębokich wodach.
Miękki kombinezon
Miękki kombinezon nurka z metalowym hełmem powstał w 1837 roku i został zaprojektowany przez Augustsa Zībe (1788 – 1872). Nieznacznie zmodyfikowany, ten strój w twardym hełmie jest nadal w użyciu. Początkowo wykonywano go ze skóry, później z plandeki i gumy, co zapewnia trwałość i wodoodporność. W 1943 roku legendarnemu francuskiemu odkrywcy morza Jacques-Yves Cousteau (1910 – 1997) i inżynierowi Emilowi Ganišanowi (1900 – 1979) udało się skonstruować i pomyślnie przetestować autonomiczny typ aparatu z otwartym cyklem oddychania - nurkowanie.
Modna odzież do nurkowania
Na wyposażenie nurka składa się odzież zatrzymująca ciepło oraz sprzęt do nurkowania – maska z rurką, automat oddechowy z zapasowym automatem oddechowym, kompensator wyporności z inflatorem niskociśnieniowym, głębokościomierz, balon, płetwy.
Pozostałe części wyposażenia odzieży nurkowej – Kombinezon ochronny do nurkowania (neopren lub suchy skafander), pas balastowy, latarka, nóż (do nurkowania na wodach otwartych i morskich).
Aby umiejętnie posługiwać się strojem do nurkowania, należy poświęcić czas na naukę pod wodą kursy nurkowania, w którym zdobędziesz całą niezbędną wiedzę na temat odzieży nurkowej, prawidłowego korzystania ze sprzętu i technik bezpieczeństwa – potwierdza Valters Preimanis, instruktor podwodnego klubu nurkowego „Daivings”.
