Choroby Kessona, Lub Choroba dekompresyjnatermin ten jest używany do opisania choroby, która pojawia się, gdy zmniejsza się nacisk na ciało. Na przykład to, co dzieje się z Twoim ciałem, gdy wychodzisz na powierzchnię po nurkowaniu.
Choroba dekompresyjna obejmuje dwie choroby, jedną z nich jest choroba kesonowa (DCS), drugi - tętniczy zator gazowy (AGE). Uważa się, że DCS powstają w wyniku tworzenia się pęcherzyków w tkankach, które powodują miejscowe uszkodzenia, natomiast AGE powstają w wyniku przedostawania się pęcherzyków do układu oddechowego, które powodują uszkodzenie tkanek poprzez blokowanie przepływu krwi na poziomie naczyń włosowatych.
Kto jest narażony na chorobę dekompresyjną?
Choroba kesonowa dotyka nurków, lotników, astronautów i pracowników korzystających ze sprężonego powietrza. Każdego roku na tę chorobę zapada około 1000 amerykańskich nurków. Co więcej, choroba kesonowa może dotknąć każdego nurka. Głównym czynnikiem ryzyka DCI jest spadek ciśnienia otoczenia, ale istnieją inne czynniki ryzyka, które zwiększają ryzyko rozwoju choroby. Do znanych czynników ryzyka zaliczają się: głębokie/długie nurkowania, zimna woda, wykonywanie skomplikowanych i obciążających fizycznie ćwiczeń na głębokości, a także szybkie wynurzanie się na powierzchnię wody.
Szybkie wynurzenie się na powierzchnię wody wiąże się z ryzykiem nabycia AGE. Uważa się, że następujące czynniki zwiększają ryzyko choroby dekompresyjnej, ale nie ma na to solidnych dowodów: nadwaga, intensywne ćwiczenia bezpośrednio po nurkowaniu i choroba płuc. Ponadto nadal istnieją niezidentyfikowane indywidualne czynniki ryzyka. Oto dlaczego niektórzy nurkowie zapadają na DCI znacznie częściej niż inni, mimo że nurkowie nurkują w ten sam sposób.
Charakter choroby dekompresyjnej
Ponieważ choroba dekompresyjna występuje sporadycznie, prawie każdy rodzaj nurkowania, niezależnie od tego, jak bezpieczny się wydaje, może spowodować DCI. Powodem jest to, że znane i nieznane czynniki ryzyka mogą na różne sposoby wpływać na prawdopodobieństwo wystąpienia DCI. Dlatego też oceniając możliwość zarażenia się chorobą kesonową, należy wziąć pod uwagę cechy osobowe i objawy każdego nurka, a nie tylko analizę rodzaju nurkowania.
W artykule Choroba Caissona: co to jest i jak ją leczyć, wykorzystano informacje z DAN (diversalertnetwork.org)
