W tym artykule, we współpracy z ekspertami od żywienia, przyjrzę się szczegółowo temu, co dzieje się z Twoim ciałem, jeśli nie jesz przez 100 godzin (4 dni i 4 godziny). Proces ten może wydawać się ekstremalny, jednak ważne jest, aby zrozumieć, że nasze ciała są zaprojektowane z myślą o przetrwaniu i mają rezerwy, które można wykorzystać w takich sytuacjach. W tym artykule opisano, w jaki sposób organizm adaptuje się i jakie zmiany zachodzą w ciągu tych 100 godzin.
Spis treści
Pierwsze 12 godzin: Trawienie i insulina
W ciągu pierwszych 12 godzin organizm jest zajęty głównie trawieniem poprzedniego posiłku. Pokarm przechodzi z żołądka do jelit, gdzie jest przetwarzany. W tym czasie spada również poziom insuliny. Insulina jest hormonem, który pomaga regulować poziom cukru we krwi. Po jedzeniu poziom insuliny wzrasta, aby pomóc komórkom wchłonąć glukozę z krwi. Kiedy nie jemy, poziom insuliny spada, a organizm zaczyna zużywać zmagazynowane zasoby. Na tym etapie można także zaobserwować niewielką utratę wody.
14:00-16:00: Jasność umysłu i ketony
Po około 14–16 godzinach ludzie zazwyczaj doświadczają jasności umysłu. Efekt ten jest spowodowany redystrybucją energii w ciele. Po zakończeniu procesu trawienia energia wcześniej zużyta na trawienie może być wykorzystana do realizacji innych procesów, w tym również do pracy mózgu. Mózg jest organem zużywającym najwięcej energii, zużywającym około 20% całkowitej energii organizmu. W tym czasie rozpoczyna się również produkcja ketonów. Ketony to substancje powstające podczas rozpadu tłuszczu, które mogą stanowić alternatywne źródło energii dla mózgu.
16-17 godzin: Autofagia i hormony kontrregulacyjne
Około godziny 16:00-17:00 rozpoczyna się autofagia. Autofagia to proces, w którym organizm „zjada” uszkodzone lub niedziałające komórki, oczyszczając się w ten sposób z odpadów. Proces ten jest niezwykle ważny dla zdrowia komórek i może pomóc w zapobieganiu różnym chorobom.
Równocześnie z autofagią aktywowane są również hormony kontrregulacyjne, takie jak kortyzol, glukagon i hormon wzrostu. Hormony te pomagają organizmowi w uzyskiwaniu energii i utrzymaniu prawidłowego poziomu glukozy we krwi. Hormony te mogą zwiększać poziom energii i poprawiać koncentrację.
24 godziny: Regeneracja przewodu pokarmowego
Po 24 godzinach organizm doświadcza regeneracji jelit. W tym czasie przewód pokarmowy odpoczywa od procesu trawienia, a organizm może skupić się na regeneracji. Proces ten może pomóc w poprawie zdrowia jelit i zmniejszeniu problemów takich jak gazy, wzdęcia i zgaga.
36 godzin: Spalanie tłuszczu
Po około 36 godzinach organizm zaczyna aktywnie wykorzystywać zgromadzony tłuszcz jako źródło energii. Proces ten prowadzi do utraty wagi i wzrostu poziomu ketonów.
72 godziny: regeneracja układu odpornościowego i przywrócenie poziomu dopaminy
Po 72 godzinach organizm odzyskuje siły i odporność. W tym czasie aktywowane są komórki macierzyste, które pomagają przywrócić układ odpornościowy i poprawić jego funkcjonowanie. Również w tym czasie dopamina „nastawić". Dopamina jest neuroprzekaźnikiem związanym z przyjemnością, motywacją i nagrodą. Długotrwały post może pomóc przywrócić wrażliwość receptorów dopaminy i poprawić nastrój.
100 godzin: Napływ komórek macierzystych i odnowa komórek
Pod koniec 100-godzinnego postu w organizmie następuje napływ komórek macierzystych. Komórki macierzyste można stosować w celu odbudowy uszkodzonych komórek i tkanek w różnych częściach ciała. Proces ten może pomóc w poprawie zdrowia i przyspieszeniu powrotu do zdrowia.
Pytania i odpowiedzi
- Czy podczas postu tracisz masę mięśniową? Krótkotrwały post, trwający np. 100 godzin, zazwyczaj nie powoduje znaczącej utraty masy mięśniowej. Organizm w pierwszej kolejności wykorzystuje zgromadzony tłuszcz jako źródło energii.
- Co można pić w czasie postu? Podczas postu zaleca się picie wyłącznie wody i roztworów elektrolitowych. Kawa i herbata mogą wpływać na poziom cukru we krwi i łagodzić skutki postu.
- Czy można ćwiczyć podczas postu? Nie zaleca się wykonywania intensywnych ćwiczeń w trakcie postu. Lepiej wybierać lekkie aktywności, takie jak spacery.
- Jak prawidłowo zakończyć post? Zaleca się stopniowe kończenie postu, zaczynając od lekkich pokarmów, takich jak bulion, jajka i awokado.
W tym artykule znajdziesz szczegółowy opis tego, co dzieje się w organizmie podczas 100-godzinnego postu. Ważne jest, aby pamiętać, że przed rozpoczęciem dłuższego postu należy skonsultować się z lekarzem.
Utrata wagi po 100 godzinach postu wodnego
Masa ciała może się znacznie różnić w zależności od kilku czynników, w tym:
- Skład ciała: Osoby z większą masą mięśniową mają zazwyczaj szybszy metabolizm, co oznacza, że mogą stracić więcej wagi niż osoby z mniejszą masą mięśniową.
- Aktywność fizyczna: Jeśli jesteś aktywny fizycznie, masz większe szanse na utratę większej wagi niż w przypadku osób prowadzących siedzący tryb życia.
- Metabolizm: Metabolizm każdego człowieka jest inny i może mieć wpływ na utratę wagi.
- Stres i sen: Stres i brak snu mogą mieć wpływ na utratę wagi.
Można jednak w przybliżeniu oszacować, ile kilogramów mógłby stracić mężczyzna ważący 94 kg po 100 godzinach postu wodnego.
Po pierwsze, należy zauważyć, że około 70-80% utraty wagi stanowi utrata wody. Pozostałe 20-30% to utrata tłuszczu.
Załóżmy więc, że mężczyzna traci 5% masy ciała podczas 100-godzinnego postu. Oznacza to, że straci około 4,7 kg (94 kg x 0,05 = 4,7 kg). Z tych 4,7 kg około 3,3 kg to utrata wody, a pozostałe 1,4 kg to utrata tłuszczu.
Oczywiście, to tylko szacunki. Niektórzy mogą stracić na wadze więcej, podczas gdy inni mniej.
Więcej informacji:
- Należy pamiętać, że post wodny nie jest odpowiedni dla każdego. Jeśli masz jakiekolwiek problemy zdrowotne, przed rozpoczęciem postu skonsultuj się z lekarzem.
- Post na wodzie może być niebezpieczny, jeśli nie zostanie przeprowadzony prawidłowo. Ważne jest, aby mieć świadomość ryzyka i środków ostrożności.
- Po zakończeniu postu ważne jest, aby stopniowo powracać do jedzenia, aby uniknąć problemów zdrowotnych.
Zastrzeżenie: Informacje te mają charakter wyłącznie edukacyjny i nie stanowią porady medycznej. Jeśli masz jakiekolwiek pytania lub wątpliwości dotyczące swojego zdrowia, zawsze skonsultuj się z wykwalifikowanym pracownikiem służby zdrowia.
